Naar aanleiding van WhatsApp correspondentie in de Aquavo groepsapp wil ik in deze column weer eens ingaan op het water in onze aquaria. Niet dat ik de wijsheid in pacht heb, ik denk zelfs dat ook biologen of chemici geen pasklaar antwoord hebben op vele van onze raadselen, als we weer eens te maken hebben met moeilijk verklaarbare alg problemen. Maar ik wil jullie vertellen hoe ik het doe, met z’n allen weten we meer nietwaar. Over en paar dingen zullen we het snel eens worden, zo heeft voortschrijdend inzicht ons geleerd dat oud water “gier” is, en dat water verversen een must is. Over de hoeveelheid wordt nog wel eens getwist, maar ikzelf hanteer 25% wekelijks. Een ander ding is discipline, een aquarium is zeer zeker gebaat bij regelmaat. Misschien overdrijf ik, maar ik sla nooit een weekje over. Nog een ander dingetje is toch wel geduld, ik merk nog wel eens dat het daar soms aan schort. In het verlengde hiervan, je moet altijd maar één ding tegelijk doen. Als je problemen in de bak hebt met b.v. ziekte of overmatige algengroei en je onderneemt wat om het te bestrijden, moet je wel het geduld op kunnen brengen om af te wachten of de jou gekozen strategie effect sorteert. Als je dit niet afwacht en andere middeltjes in het water gooit, dan weet je niet meer waardoor dingen wel of niet goed gaan. Ik vul met osmosewater, en ik ga jullie hier vertellen waarom, toen ik de eerste keer meedeed met een aquarium keuring bleek dat de elektrische geleidbaarheid van mijn water zo rond de 1200ms lag. Ik had toen last van algen en met name baardalg. De opmerking van de keurmeester “je moet proberen die geleidbaarheid naar beneden te brengen”. Dit kan op meerdere manieren, je kunt b.v. kiezen om regenwater te gaan bijmengen. Als je dit overweegt, binnen onze vereniging is de kennis hoe dit aan te pakken aanwezig. Ik heb gekozen voor een osmose apparaat, de kosten voor het apparaat vallen, naar mijn mening, wel mee en ik kon bij mij de waterleiding en afvoer van de wasmachine, die op zolder staat, gebruiken. Ik heb er een oude regenton naast geplaatst en deze laat ik eens in de week vollopen. Ik vul met 100% osmosewater en hier voeg ik dan de nodige mineralen aan toe zodat ik in de bak een GH. van 6, een KH. van 4 en een geleidbaarheid van+/- 500ms. bereik. Een ander dingetje is natuurlijk bemesting, ik ga ervanuit dat nitraat en fosfaat in een aquarium, met meestal een flinke visbezetting, in voldoende mate aanwezig zijn. Wat je, volgens mij dus, zou kunnen toevoegen zijn de micro’s en dan met name waar in veel gevallen een tekort aan is, ijzer. Maar let op, bemesting en verlichting moeten in balans zijn. In onze bak, in de hal van de Inval, kun je zien dat er in principe maar heel weinig nodig is, er hangen 2 stokoude T8 lampen boven, waarvan gezegd wordt dat je ze ieder jaar moet vervangen en meststoffen worden er helemaal nooit bijgevoegd. Oké de planten groeien misschien niet zo hard, maar toch moeten we met enige regelmaat snoeien en deze bak is nagenoeg algenvrij. Weer een ander dingetje is CO2 zelf heb ik een computer gestuurd systeem van JBL, oké die is duur, maar dan heb je wel wat, je weet wel met zo’n PH pen. Deze moet maandelijks gekalibreerd worden, maar dat is echt een fluitje van een cent. Ook heb ik een forse hoeveelheid licht boven de bak, ik voeg dus meststoffen toe, maar voorzichtigheid blijft geboden. Als je maar dagelijks goed naar je aquarium kijkt, dan leer je opgegeven moment je bak te lezen. Het allerbelangrijkste blijft volgens mij geduld en discipline. In “Het Aquarium” van deze maand staat toevallig een schitterend en hierop aansluitend artikel van Jan-Willem Hietbrink. Zeer aanbevelenswaardig
groet: Willem uit den Bosch